تاثیر دگرآسیبی گیاه زعفران (.Crocus sativus L) برخصوصیات جوانه زنی و رشدگیاهچه جو وحشی (Hordeum spontaneum)و مرغ (Agropayron repense)

به‌منظور بررسی خصوصیات جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه دو علف هرز جو وحشی (Hordeum spontaeum)  و مرغ (Agropayron repense) تحت تأثیر غلظت­های عصاره آبی بنه و برگ زعفران (.Crocus sativus L) دو آزمایش مجزا برای هریک از گونه‌ها به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند در سال 1394 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو نوع اندام زعفران در دو سطح (برگ و بنه) و غلظت عصاره در پنج سطح (0، 0.5 ،1، 1.5 و 2 درصد وزنی- حجمی عصاره آبی) بود. نتایج نشان داد که غلظت­های مختلف عصاره برگ و بنه زعفران درصد جوانه­زنی هر دو گونه علف هرز را کاهش داد. کمترین درصد و سرعت جوانه­زنی جو وحشی و مرغ به­ترتیب از تیمارهای دو درصد عصاره‌ی برگ و دو درصد عصاره بنه حاصل شد. همچنین غلظت­های متفاوت عصاره برگ و بنه، شاخص­های طول ریشه‌چه، وزن­تر گیاهچه و وزن خشک گیاهچه را به‌طور معنی­داری کاهش داد. برازش مدل لجستیک سه پارامتری، رابطه بین سطوح مختلف عصاره آبی و درصد جوانه‌زنی بذور جو وحشی  و مرغ را به‌خوبی توجیه نمود. همچنین مقایسات گروهی بین عصاره برگ و بنه زعفران نشان داد که اثر بازدارندگی عصاره برگ و بنه برای هر دو علف هرز یکسان بوده و تفاوت معنی­داری با یکدیگر نداشتند. به‌طورکلی نتایج نشان داد که عصاره برگ زعفران بیشترین تأثیر را بر جو وحشی و عصاره بنه بیشترین تأثیر را بر علف هرز مرغ داشتند. لذا نتایج این تحقیق­، تأییدکننده این مطلب است که می­توان از اثرات دگرآسیبی زعفران، جهت کاهش این دو علف هرز در مزرعه بهره جست.